Geschiedenis

Smiley face In de begintijd repeteerde het koor in het schoolgebouw. Ook de uitvoeringen werden in het schoolgebouw gehouden. Omdat het gebouw bijna het hele jaar bezet was werden de uitvoeringen in de kerstvakantie gehouden. Het toneel werd opgebouwd uit schragen en steigerplanken die van de plaatselijke timmerman werden geleend.
De heer den Ouden, directeur van de steenfabriek, was de beschermheer van de vereniging. Ook beschikte de vereniging in die tijd over een ballotage-commissie die oordeelde over de toelating van nieuwe leden.
Al snel verhuisde de vereniging naar het café aan de dijk, het café van de Ruiter. Hier werd tot 1983 gerepeteerd en uitgevoerd.
De piano is tijdens de oorlog in beslag genomen. Gelukkig kreeg de vereniging een nieuwe
piano via de oorloghulp in Zaltbommel. Vlak na de oorlog was de contributie twee
kwartjes per maand!
Het vaandel dat u op de foto ziet is geschonken door Bartha Stappershoef, ter ere
van het 25-jarig bestaan van de zangvereniging. Het vaandel is geborduurd door
vrouwen van het koor in de keuken van de familie van Meegdenburg.
In 1963 werd het 40-jarig bestaan gevierd met een heuse operette. Les Dragons
de Villars ging over een groep soldaten. De operette trok drie avonden een volle zaal.
Ten tijde van het 60-jarig jubileum in 1983 hadden we een bijzondere jubilaris:
de inmiddels 80-jarige mevrouw van Meegdenburg was al sinds de oprichting lid.
   Zij kreeg deze avond een oorkonde en speld uitgereikt.
      In die periode was er ook een Crescendo-kinderkoor.